Programowanie wbrew pozorom jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na codzienne życie każdego użytkownika komputera. Programowanie, jak mówi sama nazwa, służy do programowania komputera. Upraszczając to pojęcie można powiedzieć, że jest to po prostu pisanie programów. Na pewno wielu z was niejednokrotnie zastanawiało się jak to się dzieje, że używamy różnorakich programów lub gier. Otóż, ktoś wcześniej musi taki program: wymyślić, napisać, skompilować, przetestować i oddać do użytku niekoniecznie publicznego. Zastanawiającym pytaniem może być też dlaczego wybrałem ten temat mojej pracy? Otóż niedawno usłyszałem, że pewna grupa Polaków zdobyła I miejsce w jakimś konkursie programistycznym. Wtedy jeszcze nie za bardzo wiedziałem co to jest programowanie. Aby coś się dowiedzieć w tym temacie użyłem przyjaciela internautów – czyli Google.
Informacje, które przeczytałem spotkały się z moim zainteresowaniem. Przeglądnąłem kilkadziesiąt stron internetowych w temacie programowania. Zainteresowało mnie to na tyle, że postanowiłem poznać jakiś wysokopoziomowy język programowania. Mianem wysokopoziomowego języka określa się języki pisania programów, niewysoko poziomowe to takie, które służą do tworzenia stron internetowych. Postanowiłem zacząć programować z kursów umieszczonych w Internecie. Okazało się to błędnym wyborem, gdyż wielogodzinne przesiadywanie przed komputerem mogło okazać się szkodliwe dla mojego zdrowia. Na różnych forach internetowych wyczytałem, że początkującemu użytkownikowi łatwiej będzie zacząć uczyć się programowania. Tak też zrobiłem. Postanowiłem sobie, że postawię na nowoczesny i funkcjonalny język C++. Zakupiłem na aukcji internetowej książkę Jerzego Grębosza pt. Symfonia C++ Standard. Przyznam szczerze, że książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest napisana bardzo przyjemnym językiem. Jeśli komuś nie przeszkadza wyjaśnianie pętli na przykładzie odwiedzin u sąsiadki, to książka jest naprawdę godna polecenia.
C++ uczę się systematycznie od przeszło dwóch tygodni. Idzie mi nieźle, zważając na to, że równocześnie poznaję składnię HTML.
Języki wysokopoziomowe różnią się nieco sposobem jakby zapisu pliku, od tych do tworzenia witryn sieci Web. Otóż języki takie jak Pascal, Delphi, C++, czy Assembler trzeba przed użyciem skompilować. Skompilować tzn. zmienić jego postać z kodu źródłowego nierozpoznawanego przez komputer, na kod procesora czyli taki który krótko mówiąc da się uruchomić. Taki plik lub pliki mają postać pliku wykonywalnego, w Windowsie jest to *.exe, a w Linuksie np. *tar.gz + dołączone biblioteki, które dodawane są podczas jednego z trzech etapów tworzenia programów. Są to: edycja, kompilacja, linkowanie.
Przechodząc do rzeczy chciałbym zachęcić wszystkich, aby przynajmniej spróbowali przygody z programowaniem. Mimo iż w każdym języku chodzi o to samo, mają one różne zalety i przywary. Chciałbym wam nieco przybliżyć cechy tych najpopularniejszych i pomóc w wyborze tego pierwszego.
Zacznijmy od podstaw.
Pod pojęciem języka komputerowego rozumiany jest zestaw instrukcji służących do zakodowania danego algorytmu w postaci akceptowanej przez komputer i umożliwiającej wykonanie tak powstałego programu. Dla tych którzy nie wiedzą lub nie pamiętają co to jest algorytm przytoczę definicję zapożyczoną z Wikipedii:
Algorytm w matematyce oraz informatyce to skończony, uporządkowany zbiór jasno zdefiniowanych czynności, koniecznych do wykonania pewnego zadania.
Obecnie tradycyjnych języków używają praktycznie tylko sami profesjonaliści, ale istnieją języki całkiem proste w nauce, a najpopularniejszym z nich jest z pewnością C++. Teraz scharakteryzuję po krótce te najpopularniejsze. A więc zaczynamy.
HTML
jest językiem który bardzo szybko zrobił furorę w sieci. Jego prostota i estetyczność zachęciła już niejednego użytkownika do poznania składni właśnie tego języka. Rozwijając skrót HTML i nieco go spolszczając otrzymamy wyjaśniające słowa tajemniczego skrótu HTML, czyli Hipertekstowy Język Znaczników. Wiele osób z naszej klasy miało do czynienia z tym językiem, służącym do tworzenia stron internetowych podczas zajęć poza lekcyjnych odbywających się w naszej szkole. Na tych właśnie lekcjach powstało wiele ciekawych witryn, co podkreśla prostotę tego języka.
Do skonstruowania strony internetowej za pomocą HTMLa wystarczy Windowsowy notatnik. Przed zapisaniem pliku utworzonego w Notatniku wystarczy zmienić rozszerzenie nazwy pliku z *.txt na *.html, natępnie wysłać stronę na serwer i cieszyć się swoją własna witryną w sieci.
Ja sam postanowiłem przed trzema dniami poznać ten język i przyznaję, że jest on niezwykle prosty. Niektórzy użytkownicy wypowiadający się na forach internetowych twierdzą, że pracując wytrwale można się go nauczyć w tydzień.
JAVA I JAVA SCRIPT.
Zacznijmy od prostej definicji wymyślonej przeze mnie na prędce. A więc Java Script to język oparty na skryptach, stworzony przez firmę Netscape, zaprojektowany pod kątem użycia w środowisku przeglądarki Netscape Navigator i kompatybilnych. Nie jest (podobnie jak np. C#) językiem kompilowanym, nie używa bibliotek i jego istotą jest zagnieżdżenie w HTML.
Java natomiast, autorstwa Sun Microsystems jest kompletnym językiem orientowanym obiektowo. Kod Java wymaga zainstalowanego na maszynie docelowej interpretera tego języka. Można w nim pisać całe aplikacje. Java Script jest więc prostym językiem systemem rozszerzającym możliwości przeglądarki, zaś Java jest językiem programowania.
Stworzenie Javy było rewolucyjnym krokiem w opracowaniu aplikacji międzyplatformowych, a co najważniejsze, takich które wspomagają korzystanie z Internetu. Wielu z was nie rozumie pewnie na czym polega zaleta Javy, przytoczona przed chwilą prze ze mnie. A więc postaram się to jakoś ładnie i prosto wytłumaczyć.
Aby napisany przez użytkownika program działał na maszynie docelowej musi zostać skompilowany.
Krótko mówiąc, aby pisać programy w tym języku nie trzeba żadnego kompilatora. Można więc tworzyć aplikacje w Javaie nawet w szkole, nie używając dodatkowych aplikacji.
PERL
Język ten niektórzy pozwalają sobie nazywać klejnotem, osobiście nie mogą tego jednak potwierdzić, gdyż nie miałem styczności ze składnią tego języka. W Internecie można jednak znaleźć wiele informacji o tym języku. Z bardzo wielu źródeł można się dowiedzieć, że Perl ma ciekawą historię.
Początkowo skromny projekt, rozwinął się w podobno w najwygodniejszy, najprzyjemniejszy i najłatwiejszy do implementacji język programowania. Łączy on najlepsze cechy i intuicyjność języków C, sed, awk i Basic. Kod wynikowy jest bardzo zwięzły, w porównaniu do tego z C. Za potwierdzenie popularności i niezawodności Perla można wziąć fakt, że do 2002 roku oprogramowanie Wikipedii bazowało na tym właśnie języku. Perl różni się nieco sposobem kompilacji. Ale ci, którzy zechcą się go uczyć, po połknięciu podstawowych informacji o programowaniu, załapią o co chodzi.
PASCAL
Nazwa języka pochodzi od słynnego fizyka Blaisea Pascala, który opracował między innymi jednostkę ciśnienia o nazwie takiej samej jak język opisywany przeze mnie. Pascal jest językiem starym, bo opracowanym w roku 1970, ale wciąż rozwijanym i wartym uwagi. Przeglądając kody źródłowe programów napisanych w Pascalu doszedłem do wniosku, że Pascal ma bardzo, bardzo podobną składnię do języka C++. Pętla programowa for, praktycznie niczym nie różni się od tej z C++. Pascal jest także bardzo rygorystycznym językiem, pozwala utrzymywać przejrzystość programów. Popularność Pascala w Polsce była większa niż w innych krajach ze względu na dostępność kompilatorów w pirackich wersjach. Popularność Pascala spadła dopiero wraz z pojawieniem się systemów operacyjnych z logiem pingwina. Stało się też dlatego, że do powszechnego użytku weszły języki C oraz C++. Jedną z popularniejszych implementacji kompilatorów tego języka był produkt firmy Borland International Turbo Pascal. W chwili obecnej dość mocno rozpowszechnionym obiektowym dialektem języka Pascal jest Object Pascal osadzony w Delphi oraz Kyliksie (również wyprodukowanych przez Borland International).
DELPHI
Nazywany często Borland Delphi, język przeznaczony do pracy w środowisku Windows. Istnieje jednak odpowiednik Windowsowego Delphi n Linuksa czyli Kylix. W Delphi można tworzyć aplikacje z bardzo atrakcyjnym interfejsem. Delphi jest językiem nowoczesnym, następcą nieco starszego Turbo Pascala. Pierwsza wersja Delphi ukazała się w roku 1995. Prawie najnowszą wersją tego języka jest ta, która została oznaczona numerem 8 a pochodzi z roku 2003. Do kolejnych wersji wprowadzono bardzo dużo zmian. W Delphi godne uwagi jest to, że można w nim pisać programy z wysoko rozwiniętymi efektami wizualnymi. Język ten posiada bardzo dużo zalet, prawie w ogóle nie ma wad. Delphi jest językiem efektownym, efektywnym i o średnim stopniu zaawansowania. Zaleca się jego naukę użytkownikom znającym już jakiś inny język programowania. Ale jest to tylko zalecenie, niekoniecznie musi być przestrzegane.
C++
Język programowania bardzo popularny, przeznaczony zarówno do zastosowań komercyjnych, jak i hobbystycznych. C++ nie nakłada ograniczeń składniowych na użytkownika, co daje ogromne możliwości doświadczonym programistom. Nazwa pochodzi od języka C. C++ jest jednocześnie nowszą wersją tegoż języka. Obecnie dąży się do tego, aby składnia C++ była w jak najmniejszym stopniu różna od tej z C. Aktualna obecnie wersja języka C++ posiada niewielkie zmiany w stosunku do wcześniejszych wersji, ale są to zmiany istotne. C++ jest także językiem łatwym do nauczenia. Posiadając umiejętność władania jego składnią można obecnie dostać bardzo dobrze płatną pracę.
Podsumowując jest wiele języków programowania. Nie ważne jest który będzie pierwszym językiem jakiego się uczysz. Liczą się dobre chęci, motywacja do pracy. Każdy język jest inny, ma inną składnię. Ale w każdym języku chodzi o to samo. Każdy z nich chowa w sobie zmienne, funkcje czy też pętle programowe. Wybierając język programowania powinieneś kierować się jego przeznaczeniem, popularnością i użytecznością.